Nem, mirasımızın birer parçaları olan antikaların ve sanat eserlerinin korunması için savaştığımız temel bir düşmandır.

Resimler, mobilyalar, kumaşlar ve diğer organik ve inorganik materyeller mikro organizmalar içerirler. Bu organizmalar yüksek nemli ortamlarda yaşayıp çoğaldıkları için kalıcı hasarlara neden olurlar. Müzede bulunan değerli metal nesneler ve yapılar oksitlenmeye ve korozif hasarlara karşı hassastırlar.

Müzelerdeki pahalı ve karışık bakım maliyetlerinden kurtulmak için mahaldeki havanın şartlandırılması ve kontrol edilmesi gerekmektedir.

Eğer bağıl nem, vitrin içi nem dengeleme cihazı ile kontrol edilirse, mikro organizma veya bakteri faaliyetleri olmayacak ve metalik yüzeylerde korozyon meydana gelmeyecektir.

Esere zarar vermesi muhtemel bir etken olan rutubet objeleri değişik şekillerde etkiler. Çok düşük rutubet, kağıt, parşömen veya deriden yapılmış eserlerin kurumasına ve buruşmasına yol açarken, yüksek nem oranları ise materyalin içine su çekmesine neden olmak suretiyle kimyasal reaksiyonlar yoluyla eserlerde çürüme ve bozulmaya yol açmaktadır. Rutubet oranlarındaki ani değişmeler ise, nem alıcı materyallerin genişlemesine neden olmaktadır. Bilimsel araştırmalar, müzeler için ideal nem oranlarının %40 ila %60 oranında tutulması gerektiğini, ideal oranın ise %55 olduğunu ortaya koymaktadır.

Diğer önemli faktör ise sıcaklıktır. 21 derecenin üzerindeki sıcaklığın, mantar ve benzeri organizmaların üremesine yol açtığı bilinmektedir.

Bu sebeple müze alanlarının uygun şartlarda iklimlendirilmesi gerekmektedir.